|
|
ΠΕΡΙΛΗΨΗ Το χθες και το σήμερα σε ό,τι έχει σχέση με την ιστορία των λαών και κυρίως σε ό,τι έχει σχέση με την ιστορία του δικού μας προνομιούχου λαού, πρέπει να λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και το γόνι¬μο χθες πρέπει να τροφοδοτεί το ρευστό σήμερα. Και για να μιλήσω απλούστερα, πρέπει να σεβόμαστε το πολιτιστικό μας παρελθόν, πρέ¬πει να σεβόμαστε τα ήθη και τα έθιμα μας, πρέπει να σεβόμαστε τη γλώσσα μας και ακόμη πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την κατά¬γωγή μας,, για το όνομα μας και για την πατρίδα μας. Πρέπει να από¬φεύγουμε τις κακόγουστες αντιγραφές και το στείρο μιμητισμό, γιατί διαφορετικά θα ψάχνουμε για «ταυτότητα». Και πιστεύω πως και το χθες μπορούμε να το σεβόμαστε και του σήμερα να μην είμαστε αρνη-τές, αρκεί να έχουμε την απαιτούμενη συναίσθηση ευθύνης.
Το βιβλίο αυτό γράφτηκε, γιατί ήθελα να περισώσω από τα «Μυλολί-θαρα του χρόνου», που συνθλίβουν και αλέθουν τα πάντα, τις γλυκό¬πικρες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων, που παράλληλα αποτε¬λούν αντιπροσωπευτικό δείγμα του τρόπου ζωής των ανθρώπων της εποχής εκείνης, μιας εποχής όχι και τόσο αλαργινής, αλλά όμως τόσο διαφορετικής. Ακόμη γράφτηκε γιατί ήθελα να δώσω στη νέα γενιά την ευκαιρία να μάθει, πώς... |